Dag 06 - Kyoto

24 graden, lekker fietsweertje! Vandaag hebben we een kilometer of 30 door Kyoto gefietst. Wel elektrisch uiteraard; 't is ten slotte vakantie... 's ochtends zijn we eerst naar Arashiyama gefietst:

Je fietst er een heel stuk langs de dijk. Lekker relaxt, een beetje weg uit de stad:

Vlakbij de Togetsukyō brug waren ze bezig met een fotoshoot. Deze kleine meisjes hadden er niet zoveel zin meer in, al kreeg ik nog wel een "peace" teken:

Maar er stond er ook nog een volop te poseren. Geen idee waar het voor was, maar ze vonden het prima dat ik er ook een paar foto's van maakte. Tenminste, daar ging ik vanuit:

In de bergen rondom beginnen de bloesems nu ook een beetje te bloeien:

Een paar honderd meter verderop is het Sagano Bamboo Forest. Het lag er een beetje dor bij. Niet zo mooi groen als op de promofoto's:

Maar gelukkig hadden ze een kraampje met Sakura-ijs bij de ingang, dus dat maakte veel goed:

Van het bamboebos zijn we naar de Golden Pavilion gegaan. Deze tempel is een van de bekendste gebouwen van Japan. Je ziet er op de foto niks van terug, maar het was hier echt stervensdruk:

Een stukje verderop zit Daisen-In; een tempel met een mooie rotstuin eromheen. Vreemd genoeg mocht je daar geen foto's van maken. Dus dan maar van de buitenkant...

... en de aparte boom die er voor de deur stond. Helemaal ingesnoerd. Schijnbaar heeft 50 Shades of Grey Japan ook bereikt:

's middags zijn we nog langs twee theewinkels gefietst. Eerst naar Ippodo; een winkel waar ze traditionele Japanse thee verkopen. Het bedrijf bestaat al bijna 3 eeuwen! Ze spraken er geen Engels, maar uiteindelijk is het wel gelukt:

En toen naar Lupicia, een modernere theewinkel, die iets verderop in de straat zat. Hier verkopen ze dit soort blikken:

Ook midden in Kyoto zie je tijdens het fietsen overal om je heen bomen die volop in bloei staan, met ladingen mensen eromheen die er foto's van aan het maken zijn:

Nadat we aan het eind van de middag de fietsen hadden teruggebracht zijn we de Kyoto Tower op gegaan:

De toren is 131 meter hoog en het observatiedeck zit op 100 meter. Van bovenaf kun je de Shinkansentreinen zien rijden:

's avonds bij de Mc een Teriyakiburgertje gescoord. Verrekte lekker, eitje erop:

Ik wilde op de kamer eens proberen of ik de kontsproeier van zo'n Japanse WC op de foto kon krijgen. Dat lukte aardig, alleen na afloop was de halve badkamer nat ><

En ze hebben hier iets nieuws: Orangina? Nee: Lemongina!

Dag 05 - Kyoto

Een half uurtje met de trein naar Kyoto vanochtend. Even snel de koffers gedumpt bij het hotel en toen naar buiten gelopen. Het is perfect weer hier in Kyoto! We zijn eerst met de trein naar Fushimi Inari gegaan.

De bomen staan hier volop in bloei:

Fushimi Inari is een Shinto schrijn uit 711. Het is de hoofdschrijn van het Shinto-geloof en vooral bekend om zijn duizenden rode tori-poortjes:

Elke tori is door een Japans bedrijf gedoneerd:

Vossen worden in het geloof beschouwd als boodschappers. Je ziet daarom ook overal beelden van vossen, met een rode doek om hun nek:

's middags zijn we naar Kiyomizu-dera gegaan; een Boeddhistische tempel in Oost-Kyoto. De tempel is gesticht in 798 en de huidige gebouwen stammen uit 1633.

De tempel is erg populair, ook bij Japanners. Je ziet overal meisjes in kimono's lopen:

Door de kleine straatjes zijn we naar Maruyama Park gelopen. Dit park is vooral in het voorjaar erg populair, door de "Weeping Cherry Tree" die dan in bloei staat. In Japan is het al Sinds het begin van de Heian period (794-1185) gewoonte om in het voorjaar naar bloeiende kersenbomen te gaan kijken (hanami):

Ook verderop in de stad zie je overal bloeiende bloesems:

Na een dagje rondwandelen hebben we 's avonds wel wat lekker eten verdiend, dus zijn we Tonkatsu gaan eten bij Wako in Kyoto Station.

In Kyoto Station is een 171-treden tellende trap met allemaal LED-jes, waarmee 's avonds een lichtshow wordt gehouden. Niet heel spectaculair, maar wel leuk om te zien:

Tot slot een willekeurige foto, van een broek met konijnen op je kont. Wie wil dat nou niet...

Dag 04 - Springroove Kobe

Vandaag een lange en drukke dag gehad. Allebei slecht geslapen, doordat er een haan om het uur begon te kraaien. Dus we waren al om half zes wakker vanochtend.

Na een beetje lanterfanten hebben we een ontbijtje gegeten en toen zijn we door Minoru naar het station gebracht....

We zijn eerst terug naar Osaka gegaan om wat spullen naar het hotel te brengen en nog een beetje uit te rusten en toen weer terug, naar Kobe voor het Springroove festival. Het werd gehouden in de Kobe World Hall:

Van een afstandje leek het nog rustig, maar iets dichterbij begonnen de rijen. We werden een blok om gestuurd naar het einde van de rij. Dat is altijd wel erg goed geregeld in Japan: geen rellende mensen, maar braaf blijven staan en op je beurt wachten:

De show begon om 15:00 met Tinashe, niet heel erg spectaculair:

Daarna kwam Azalea Banks, d'r muziek klonk geloof ik wel aardig, maar kan ik me niet echt meer herinneren, voordal door d'r opvallende outfit, die wel heel doorschijnend was:

Met Sky Blu ging de hele zaal los! Niet normaal hoe wild die Japanners werden. Ze waren sowieso wel extreem enthousiast de hele tijd.

Wij kwamen voor Big Sean, die een meesterlijke show neerzette!

Toen dat optreden om 19:00 afgelopen was hadden we het ook wel even gezien, na vijf uur staan...dus zijn we relaxt achteraan gaan zitten. Mooi op tijd om het optreden van Ne-Yo mee te pakken:

En daarnade de afsluitende hoofdact te zien beginnen: Pitbull, een DJ uit Miami. Omdat we nog weer dik een uur terug moesten naar Osaka hebben we daar het einde niet meer van meegekregen...

Foto's van de dag erna, van Ne-Yo:

en Big Sean:

Dag 03 - Osaka & Minoru

Vandaag maar eens een beetje rustig aan gedaan. We zijn 's ochtends even bij wat winkels in Shinsaibashi geweest. We liepen net voor tien uur bij Apple langs en ik dacht even dat ik een release gemist had: dikke rij voor de deur!

Ze bleken echter gewoon te wachten tot de winkel open ging. Dat krijg je in een stad met 2,6 miljoen inwoners! Bij warenhuis Daimaru stond het personeel net voor 10:00 klaar om de deuren te openen en de klanten te begroeten met een buiging, daar kunnen ze bij V&D nog wat van leren.

Na een paar macarons gescoord te hebben bij Ladurée zijn we terug gegaan naar het hotel om onze spullen te pakken.

's middags zijn we eerst naar Salon de Junie Moon Osaka gegaan. Dit is een kleine winkel waar normaal alleen "leden" naar binnen mogen, maar voor toeristen doen ze niet zo moeilijk.

Het meisje op de foto was Aya Fujimoto/OuiOui. Zij heeft pas een Blythe Cinema Style patronenbook voor Junie Moon gemaakt:

Vanaf Junie Moon zijn we naar Himeji Castle gegaan. Dit is het oudste en meest bekende kasteel van Japan. Het is gebouwd in 1333 en 152 meter hoog. Het kasteel is de afgelopen vijf jaar volledig gerestaureerd en is sinds gisteren weer geopend voor publiek.

Er zijn aardig wat Japanners uit de omgeving die het gerestaureerde kasteel komen bekijken. Even snel een fotootje maken en weer weg. Zo dus:

Rondom Himeji stonden nog een paar hekjes, in Japanse stijl:

Na nog een uurtje in de zon te hebben gezeten zijn we richting Hoden Station gegaan, waar Minoru ons kwam ophalen. Hij had alvast een foto van zijn twee honden vooruit gestuurd. Het zijn Japanse Shiba Inu honden, een van de oudste hondenrassen ter wereld:

"Are you hungry?". Nou wel en beetje ondertussen. Dat hadden we beter niet kunnen zeggen! Eerst zijn we naar een Japans restaurantje (Kitamurajiku) gegaan. Geen eten zonder bier, dus daar kwamen de 800ml glazen aan... 

... gevolgd door een lading Japans eten. Kleine shirasu-visjes (baby sardientjes). Ze smaakten heel zacht. Het leek wel een beetje op groente, maar dan met oogjes:

En toen een bord met sashimi. Onder andere van tonijn, zalm, yellowtail, octopus en jakobsschelp:

En uiteraard kan je geen Japans eten zonder tempura. Gefrituurde groenten, octopus en garnalen. Lekker!

Van deze wilde hij pas zeggen wat het was toen ik het geproefd had. Dat bleken baby zeepalingen te zijn!

Naast de normale KFC-kipstukjes waren er ook van deze stukjes wishbone:

En nog een bakje met rijst en tonijn. Met een rauw ei erbij om er doorheen te husselen. En een beetje wasabi:

Als afsluiter dan nog een wasabibroodje. Niet normaal, dat brandde in je keel en in je neus!

Aan het einde van de avond zijn we naar Choego gegaan. Dit is het restaurant van een vriend van Minoru. Het ligt op loopafstand van zijn huis en dat kwam na al dat bier wel goed uit!